Duela ez asko Blogak eta literaturari buruz idatzi nuen. Literatura semantikoa, zelanbait esatearren. Idazle bitxia topatu nuen sarean, irakurri eta nabigatuz. Hernan Casciari. Orain, gehiago ezagutzeko parada izango dugu, beragaz harremanetan jarri eta elkarrizketa bat egin diogu Hernan Casciari sortzaileari. Asko idazten du, asko sortzen ari da. Egun, Bartzelonan bizi da argentinarra. Eta emailez trukatutako berbok euskarara ekarri ditugu.

Nor da Hernan Casciari?
Duela zenbait urte neska katalan batekin maitemindu zen idazle argentinarra naiz. XX. mendeko abenduaren 31an hegazkina hartu eta ozeanoa gurutzatu eta XXI. mendeko urtarrilaren lehenean heldu. Ezkondu, alaba bat eduki eta Internet euskarri moduan erabilita fikzio istorioak idatzen dituen hori da.

Noiztik ari zara lanean, zer idazten duzu?
Sarean duela bi urtetik hona nabil. 2003ko irailaren 26an Mujer Gorda blogeko lehen kapitulua argitaratu nuen. Aurten, irailaren 26an Plaza&Janes argitaletxeak liburua plazaratuko du. Tartean, espero ez nuen dibertimendu zorabiagarria bizi izan du. Zer idazten dudan? Istorioak, iritzi artikuluak, saiakerak, ipui laburrak. Monologoak, gidoiak eta antzerki lan laburrak. Beti ere, umore absurdoaren tranpolinetik egin ohi dut jauzi, edota umore kostunbristaren toboganetik, txirristatik.

Zertarako idazten duzu?
Jendea pozteko, maila baten. Eta beste maila baten berriz, alabaren gosea asetzeko, nire bizipoza.

Zure blogak ezagutu izan ditugu orain arte, zure ustez zer eskaintzen du sareak orohar -eta blogek bereziki- literatura egiteko?
Eskaintzen duena sarea bera da. Eta blogek eskaintza horretara modu erraz batean sartzea ahalbidetzen dute. Zer eskaintzen duen? Mundu guztiak hitz arraroak erabili ohi ditu hau azaltzeko, teoria postmodernoak sortzen ari dira, eta ebazpen inteligenteak. Nire ustez, Internetek idazle kaskarrei aitzakia kendu die, lehanago; idazle eskasek argitaletxeei botatzen zioten errua, sistemari, gobernuei. “Idazten dudana ez da jendearen gustuko, jendeak ez du hau irakurtzen” gogoeta hori ez zuen ia inork egiten. Interneten idazten baduzu, arrakastaren errudun bakarra eta galeraren arduradun nagusia zara. Oso ondo dago, besteei errua botatzeak ez duelako zure jarduna hobetzen.

Zer da zuretzat blognobela terminoa?
Lavavajilla, paracoche, radioteatro edo beste hitz konposatu bat bezala entzuten dut. Egia esan, hori besterik ez da, hitz konposatu bat.

Zure irakurleak ezaqutzen dituzu? Baduzu harremanik beraiekin?
Nire irakurleen %0,1a pertsonalki ezagutzen dut. Eta horrekin aski dut.

Proposatuiguzu irakurri eta ondo pasatzeko nabegazio bat…
Egia esan ez naiz Interneteko erabiltzaile sutsua. Goizero Argentinako Clarin egunkaria bisitaten dut, nire herrikideak zer irakurtzen duten jakiteko. Eta zelan ez, nire proiektuetan murgiltzen naiz, komentarioak irakurri eta bertan parte hartzeko. Interneteko bidaiarik aproposena, norberak bere faboritoetan dituena da, horregatik deitzen da horrela.

Orain abentura berri batean zaude, blogak eta Telebista serie bat uztarturik. Nola doa Kliwoskyrena? Zelan erantzun dute telebistako ikusentzuleek, zelan irakurleek? Ba al dago beraien arteko harremanik?
Klikowsky (seriea) oso ondo doa. Dagoeneko ia sinatuta dago bigarren denboraldi bat ETB-2an. Blogak, proiektu berritzaile baten oihartzuna izan du eta dauka. Bigarren denboraldi horretan, beharbada torloiu asko estutu beharko ditugu, eta telebistarekiko interaktiboagoa izango den zerbaitetan bihurtuko dugu. Eta ikusentzule eta irakurleen arteko harremana, zoratzekoa da: “Hau ez da egia, nik telebistatik ikusten dut”. “Bai egia da, Saul ene laguna da”. Eta horrelako gauzak.

Eta Euskal Herritik kanpo, ikuslerik lortu al duzue?
Bai, jende askok Latinoamerikan plataforma digitaletatik jarraitzen du telesaila.