literatura
Irakurriaz idazten
-
Euskara sari
Euskararen eguna.
Bi sari eskaini dira Bilbon; Diputazioak eta Bilboko udalak.
Urteak dira Bizkaiko Foru aldundiko Kultura sailak Lauaxeta saria eskaintzen duela. Poesiarekin hasi zen. Ez du ematen oso definitua sariak. Aurten ere bi poeta larriki saritu dituzte. Baina ez daude titularretan. Poetak dira. Emakumeak dira. . Garrantzitsuena argazkia da. Albistea. Saria ematen duena.
Beste bat Bilboko udalarena. Aurten behintzat. Eta kriterioak ez dakizkigu.Euskara. Hizkuntza. Kultura. Sariak.
Bizkaia maite saritzea, oso… kitz, edo jeltzalea geratzen da. Orain?
Jose Angel Irigarayk duela 40 urte baino gehiago idatzitako poema. Ederra. Testuinguru batekin.
Benito Lertxundik diskora eraman (Zuberoa, 1977) eta luzaroan kantatu duena. Bizkaia maite, bere zentsu guztian. Letra aztertu eta esaten duena ordezkatzen duenari jaramon eginez.
Hamarkadaz hamarkada, hamaika kantaldi eta kontzertuetan entzundakoa. Irratiz. Diskoetan. Belaunaldiz belaunaldi.
Bi sortzaile garrantzitsu. Ez dok amairu. Eta geroko guztia.Ez Jose Angel Irigaray eta ezta Benito Lertxundi ere, ez ziren agertu sari banaketara. Saria. Ziria. Egia. Hiria.
Kukutza gogoratu dute Bilboko udaletxean
Zea Mays taldeari eman diote beste sarietako bat. Euskararen egunaren karietara. Aburto alkateak eman die, eta Azkuna gogora ekarri dute. Eta Kukutza. Musika, euskara, kontzertuak… eta taupada abestia. Bilboko Errekalde auzoko Kukutza gaztetxeari egin gura izan zion gomuta Zea Mays taldeak: «Askotan faltan sumatzen dugun lekua da, guretzat oso garrantzitsua izan baitzen». Abeslariaren esanetan, euskara leku txiki bateko hizkuntza da, baina «erraldoia» aldi berean, mundu osoan kontzertuak eskaintzeko bideak ireki dizkielako.
Zer pentsatua ematen du guzti honek.
– Zer bilatzen dute instituzio publikoek artistak saritzean?
– Zer espero dute, hizkuntzaren alde, gaztetxeen alde ez agertu edo testuingurari muzin egitea?
– Saritua ala saria ematen duena proiekzioa jasotzen duena ez dakigu, zer bilatzen da sariekin?
Euskarak sariak behar dituen ez dakit. Hiztunak behar ditu. Asko. Gehiago. Eta horretan jarri beharko da indarra eta ahalegina.
Kantuek, sortzaileek, diskoek, kontzertuek… laguntzen dute horretan.Aste nagusikoa ez dugu ahazten, ezta?
Baina oraindik ez zaizkigu Bilboko Aste Nagusiko txapuzak.
Eta azalpenen bat beharko lukete, hiru neska musikariek, eta musikazaleok orohar.
Kultur whasing gehiago ez, mesedez! #basquewashing
-
Liburu azoka
Jaialdi bat da. Martxa asko dago. Euskal kulturgintzak daukan astebururik dizdiratsuena. Durangoko taberna jatetxe pub eta garitoentzako, jaien osteko asteburu luze eta emankorrena ziurrenik. Euskaldunontzat arnasgunea. Arnasa, haizea, aire berriak inguruan. Kultur industria apal baten erakusleiho paregabea. Kontzertuak, hitzaldiak, aurkezpenak, manifestazioak… mundu bat da Durango.
Baina niretzat, batez ere liburu azoka da.Liburua
Durangon murgildu nintzen oso gazte nintzela liburuaren munduan. Durangon egin nituen lehen harremanak sektore honekin. Geroztik txandak, harremanak, salmentak, ezagutzak eta orduak egin ditut Durangon. Liburuaren mundua batzen da berton. Irakurleak -asko- eta idazleak -gero eta gehiago-. Editorialak. Banatzaileak. Ekoizleak. Ia kate osoa.
Liburua desagertu behar zela zioten ez oso aspaldi. Baina gurean sendo dirau. Gero eta gehiago argitaratzen da. Eta batzuk, gero eta gehiago saltzen dute. Gehiago irakurtzen dela suposatu nahi dut.
Liburuak erronka handiak ditu, ez dago dudarik; baina erronka guztietatik ateratzen ari da. Bere bidea aurkitzen du.
Euskarazko liburugintzak ere izango ditu aje eta buruhausteak. Baina egunotan ikusiko dugunez, liburugintza, fikzioa, literatura… bizi bizi dago gurean. Idazleak, irakurleak, editoreak, argitaletxeak… berritzen ari dira, orain artekoek egin duten bidea ukatu barik. Bide bat. Eta aurrera doana gainera.Ez da desagertuko
Gero eta argiago daukat. Aspaldi irakurri nuen -irakurtzeak horrelakoak dauzka- liburua, eskailerak bezalakoa dela. Igogailuak asmatu zituzten, eta azkarrago, gorago, eta nekatu barik igo eta jaitsi gaitezke batetik bestera. Goitik behera. Behetik gora. Baina eskailera ez da desagertu. Hor dirau. Badaude ederragoak, politagoak, traketsagoak, malda handia dute batzuk, egurrezkoak direnak zapaltzea atsegina da, eta gorputzari ondo egiten dio gora eta behera ibiltzeak.
Liburua ere, ez bide da desagertuko. Pantailek, liburu elektronikoak, mugikor gama osoak, telebistak, kirolak, bizitza azeleratuak… ez dute albo batera utzi.
Orriak, tintak, azalek, edukiek, mundu desiatuek, kontaketak… irauten du. Eta asmatzen ari da. Asmatzen ari gara. Bizirik dagoelako.Liburu azoka
Horregatik, eta hiru hamarkada baino gehiago Durangora etortzen, liburuak ekartzen, liburuak saltzen, gauzak antolatzen, kontatzen… aritu izan naizelako, eta urteotan guztiotan bilakaera eta joerak aztertu izan ditudalako ere bai, da niretzat liburu azoka Durangokoa. Eta hori aldarrikatuko dut, ahal dudan moduan.
Musikazalea naiz, zinema maite dut, eta dantza, eta hizkuntza, eta antzerkia edo arte eszenikoak. Eta parranda. Eta ekonomia lokala. Eta bertoko produktuak. Eta guzti hori ere bere baitan biltzen du liburua indartzeko duela 60 urte sortutako azokak. Liburua eta diskoa. Durangoko azoka. Kultura. Euskal Herria. Hizkuntza. Ekonomia. Bizitza.
Leopoldo Zugaza
Duela 60 urte atzera egitea ez da ariketa erraza. Gutxik kontatu dezakete bizipenetik. Baina duela gutxi hil zen Leopoldo Zugaza izan zen bisionario hoietako bat. Durangon, liburua bultzatzeko zerbait egin behar zela zeritzon. Eta ingurukoak batu eta antolatu zuten azoka. Eta elkartea. Eta dinamika soziokultural sano garrantzitsua Anboto azpiko inguru honetarako.
Berak, Gerediaga elkarteak egindako bideo honetan, hemen azalduko dudana baino hobeto kontatzen du. Eta komeni da, lantzean behin atzera begiratu, eta lan eder hauek hartu zituztenei entzutea.
Leopoldo Zugazari buruz Amaia Ereñaga kazetariak 7K astekarian idatzitako pieza ederra.Hitz liburudendan
Sarritan joaten naiz Durangoko Artekalen -izen aproposagorik- sortu zen eta gaur egun irauten duen Hitz liburudendara. Liburuak erosten ditut. Asko. Eta diskoak erosteari ekin diot berriki. Biniloak liluratuta nauka -orain beste baterako utziko dugu-; eta berba egiten dut Gaizka eta Nekanerekin. Kulturaz ia beti, literatura eta ekitaldietaz sarri, bizitzaz azken baten. Eta denda zelan sortu zen jakin nuenean, zur eta lur geratu nintzen. Baldosak saltzen zituzten, obrak egiten zituzten, eta liburuentzako apalak montatzen hasi ziren. Nekanek orduan Leopoldorentzat egiten zuen lan. Kontuak eramaten zizkion. Eta baldosak ditu berak gogoan.
Eta liburugintzan murgildu ziren, aspaldi. Eta hemen jarraitzen du, negozioa hartu zuen Gaizkari laguntzen. Euskal kulturaren gudari bat. Batailak dauzka ia egunero. Baina bizirik dirau. Eta pozik. Eta irakurle aparta da, eta soziologoa. Psikologoarena egitea ere tokatuko zaio. Bezeroak, irakurleak. Erosle hutsak. Lagunak. Kultura.
Liburu azoka garrantzitsua da liburuaren sektore guztiarentzat. Idazle, argitaletxe, hedabide eta enparauntzat. Baina liburudenda barik ez dago literaturarik urte osoan.
Liburu azoka aldarrikatzen eta babesten dudan bezala, liburudendak goretsi beharrean nago. Hitz. Eta beste guztiak. Gero eta gutxiago direnak bidenabar esanda. Baina eutsiko diogu. Irakurketari. Liburugintzari. Sorkuntzari. Diseinu eder eta kontakizun atseginez nahi dugulako gure ingurua. Gure herria. Gure sorkuntza.Gustatuko zaizu ere
No other land | euskarazko azpitituluekin
- amaia ezpeldoi, Baiona, Etxepare, euskararen eguna., gabriel aresti, Hertzainak, irratia, Irratsaioak, itxaro borda, jalgi hadi, literatura, maiatz, mugaldeko taberna, poesia
Mugaldeko taberna: Etxepare eta Itxaro Borda Baionatik, Euskararen egunean
Mugaldeko taberna. Baiona. Tren geltokitik hurbil. Saint Espirit auzoa edo Baiona Ttipia. Bernard Etxepare eta Itxaro Borda literaturaz mintzo zaizkigu. Hizkuntza. Lehen liburu inprimatua Baionako museoan. Eta gu handik gertu. Itxaro Borda eta Maiatz aldizkaria. Literatura. Poesia. Nobelak. Amaia Ezpeldoi ikerlari proletario eta lesbiana. Literatura. Hitzak. Musika. Kultura. Bizibaldintzak. Kultura eta ezkultura. Lanarteak plazaratu dituen datuak:
Bernardo Atxaga idazleari, jubilazio aktiboan egonda, 401 euroko pentsioa dagokio. Jubilazio osoan egonen balitz, 708 euro jasoko lituzke. Mikel Martinez aktoreak, inoiz bajan egon gabe eta langabeziarik kobratu gabe, 400 eurorekin egin behar du hilabetea, emanaldirik ez badauka. Duela hogei urte kobratzen zuen kopuru bera kobratzen du gaur egun Klara Badiola aktoreak, eta Dani Fano marrazkilariarentzat gastu bat da Durangoko Azoka.
Euskararen eguna da gaur, eta euskaraz berba egiten dugu Mugaldeko taberna honetan. Gure irratsaioa. Gure podcast euskaldun eta alternatiboa. Irrati libre batetik. Euskal Herriko entzuleei. Hizkuntz eskubideen alde, beti.Hertzainak
Letragilea ere izan da Itxaro Borda. Hertzainak taldearen hainbat abesti eder idatzi ditu berak. Eta bere nobelei abestien izenburuak jarri izan die, maiz. Hertzainak taldearen, eta euskal sortzaileen egoeraz, eskubideetaz ere mintzatu da. Busti da. Eta Durangon ikusiko garelakoan agurtu gara. Liburu, disko, zinema eta kultur ekitaldien azokan.
Anarik Pakean utzi arte abestu zuen Bilboko Kafe Antzokian, eta guk Emazteen fabore aritu nahi genuen.
The post Mugaldeko taberna: Etxepare eta Itxaro Borda Baionatik, Euskararen egunean appeared first on 97.0 Irrati Librea.
Podcast: Play in new window | Download
- Durangoko Azoka, entzun, eskua, Euskal Herria, euskara, hizkuntza, Irratsaioak, irulegi, kultura, letrak, literatura, musika
Mugaldeko taberna: Euskararen biharamunean: Irulegi, palindromoak, musika Entzun! eta Durangoko azoka
Irulegiko eskua deskubritu zutela urtea ospatu dugu berriki, eta gure hizkuntzaren altxorrik aspaldikoenak Sorioneku jarri gintuen euskaldunok. Euskararen nazioarteko eguna ospatu berri da, eta biharamuna nolakoa den aztertzeari ekin diogu.
Letrak eta musika.
Markos Gimenoren 101 LETRAKARTEL
Joseba Sarrionandiak ez zuen Markos Gimeno Vesga artista ezagutu, baina liburu eder baten bildu ditu ermuarraren palindromoak, kartel eta afitxa ederrekin, testuekin eta irudimen askorekin landuta.
Entzun! aldizkaria
72. zenbakia diseinu berriarekin, binilozko disko batekin, elkarrizketa eta doinu askorekin.Hainbat musika talderen nobedadeak entzuteko aukera paregabea.
Hau dena! Katakrak10 urte bete ditu Iruñeko Katakrak liburudenda, argitaletxe eta espazio sozialak. Ospatzeko Lp bikoitz bat argitaratu dute: Hau dena.
Durangoko Azokan murgildu gara. Musika entzun dugu. Liburuak irakurriko ditugu. Hizkuntza biziarazi, eta eraso guztiei aurre egin. Faxismoaren kontra, dantzatu irakurri kantatu eta ekinez.
Mugaldeko taberna podcasta:
The post Mugaldeko taberna: Euskararen biharamunean: Irulegi, palindromoak, musika Entzun! eta Durangoko azoka appeared first on 97.0 Irrati Librea.
Podcast: Play in new window | Download
-
zelan aurre egin hotzari literaturarekin
Asteburua aspaldiko hotzena izan da gurean. Ean, egutegiak tokiz aldatu dituen ekitaldiak antolatu dituzte. Lehen, uda betean Poesia egunak izan ohi ziren kostaldeko herri txiki eta eder honetan. Iaz neguan antolatu ziren egun pare bat, eta aurten ere bai. Ez dakiguna da datorren urtean horrelako saririk izango dugun.
Zapaturako Miren Agur Meaberen hitzaldi oso poetikoa zegoen iragarrita. Iluntzen Oskar Alegriaren filma eta domeka eguerdian Ines Osinaga eta Joseba Sarrionandia. Aurretik izena eman, bertaratu eta gozatu. Hori zen plana. H-a kendu zioten …erria. Ea.
Miren Agur Meabek Nola atondu (dudan nire) gela bat norberarena kontatu zigun. Virginia Woolf idazlearen liburuaren titulua aitzaki hartuta, literatura sortzeko behar diren baldintzak, aukerak, inpultso estetikoak eta gogoetak luzatu zizkigun. Hitzaldi eder bat. Entzule asko, gehienak emakumezkoak. Eta jarrera oso emankorra eta oso hartzailea. Hori asko eskertzen da. Bistan da, Ean urteetako lana dagoela. Kostaldera hurbiltzen gara denok motibatuta, Eskolondon kafea hartu eta elkarren ondoan jarri eta entzuteko prest beti. Asko ikasteko desiatzen. Literatur kontuekin gozatzen. Eta oso esker onekoak izaten dira beti Eara hurbiltzen diren idazleen motibazio eta jarrera positiboa. Zortekoak gara alde horretatik. Miren Agur Meaberena ez zen gutxiagorako izan. Hitzaldi luzea, landua, datuz eta xehetasunez betea, gogoeta eta poesia, hausnarketa eta umorea. Jendea eta literatura. Katuak eta barreak.
Jende gehiagok eman zuen izena antza igandeko saiorako. Baina bezperako itxura hartu zuen Eskolondoko aretoak. Miren Agur Meabek atondutako moduan jaso genituen Ines Osinaga musikaria eta Joseba Sarrionandia idazlea. Kuban Sarrionandiak idatzitako letrak, itsasoz Euskal Herrira heldu eta disko forma hartu zuten Gose taldearekin. Igandeko saioan berriz, bakarka aritu zen kantuan Ines, Joseba Sarrionandiak berak idatzitako abesti bakoitzaren testuingurua azalduz. Katuak, erruak, portuak, basamortuak… denetarik hartu zuten hizpide.
Loturak, bizitako uneak, gogoeta filosofikoak, pasarte historikoak…. kontalari aparta da Joseba Sarrionandia. Orain arte liburuetatik baino ezagutu ez dugun idazleak jario ederra dauka hizketan ere. Berezko umore puntua eta memoria handia nabari zaio. Ezagutza eta irakurketa oparoa. Horren emaitza da bere sorkuntza. Eta horren esker onekoa Eako portura hurbildutakoen harrera.Giroa nabarmendu behar
Hotza egin du asteburuan Euskal Herrian. Gerizpetan gehiago. Areto handietan zer esanik ez. Eskolondon hotza egin zuen zapatuan bezala domekan ere. Baina ederto girotu zuten gure letrek gure gorputzeko atal bat baino gehiago. Eutsi genion, eta gozatu genuen. Eta ostean, ardotxoa edo bermuta hartuta, barneratu genuen alegrantzia apur bat. Merezitakoa.
Neguan ere poesiak, literaturak, jendearen arteko harremanek lekua eta denbora behar dutelako, tarte bat. Are gehiago bizi dugun sasoi aldrebes honetan. Eta hori ere eskertu beharko diegu Heako antolatzaileei. Urtero bezala, beti bezala detaile guztiak zaindu, jendea babestu eta sekulako kultur eskaintza egiten dutelako. Eta eskertzeko berbak labur geratzen dira horrelakoetan. Giro beroaren parte dira beraiek ere. -
Itsasoaren isiltasuna
Etxean aspertuta nengoen. Mutikoak mugikorretik youtubeko gauzak pantailan ikusten erakutsi berritan, pantaila txikikoa egongelan ikusteko froga egin nahi nuen. Youtuben bilaketa egin eta pelikula lasai ikusteko. Ondo jezarrita edo etzanda, aukeran. Eta eskuak libre.
Le silence de la mer hautatu nuen, ezer ere jakin barik. Ez norena zen, ez nongoa, ez noizkoa. Frantsesez gainera, eta gaztelaniazko azpitituluak eskaintzen zizkidan tresnak berak. Ederto. Ikusten hasi, eta aproposa izan zitekela pentsatu. Aurrera. Pause asko sakatu barik.
Bitartean, pelikularen atsegina ikusiaz, sareari galdetu nion ea zer ikusten ari nintzen. Egilea, bertsioa, liburua, idazlea. Dena interesgarri. Dena zoragarri. Jean Bruller idazlearen liburu batean oinarritua. 1942an argitaratutako nobela labur bat, ipuina. Filmarekin jarraitu nuen, arras interesatua. Garaia, okupazio nazia, erresistentzia. Eta batez ere pelikularen planteamendua. Desobedientzia ekintza bat da isiltasuna bera. Gogorra. Etengabea. Itzela. Pelikularen ardatza. Protagonistetako baten bakarrizketak. Jarrera. Ikuspegia.
Filmak erabat harrapatuta,euskarari ekarriak atarian bilatu nuen J e a n Bru ll er idatzi, eta deus ez. –Zelan ez daukagu halako gauza eder bat euskaraz? pentsatu nuen. Eta pelikularekin gozatzen jarraitu. Amaierararte. Ederra. Ezin ederragoa. Gomendagarria.
Wikipediak pista gehiago irekitzen ditu. Bilaketaren xarma. Jean Bruller idazleak, Vercors ezizenarekin sinatu zituen lanak. Le silence de la mer ere bai. Eta bilaketa berriak egiten hasi nintzen. Eta hura ezustekoa, euskaraz badugu Itsasoaren isiltasuna. Birritan gainera. Ibon Sarasolaren itzulpena eman genuen armiarma.eus sarean, eta Booktegik, Josu Zabaletak euskaratutakoa pantailaratu zuen, Iban Zalduaren hitzaurrearekin.
Filma bukatu eta irakurtzeari ekin nion. Pantaila txikian. Eskuan, mugikorrean. Gozatuz.
FR: Vercors (alias Jean Bruller) lors de la remise du prix liiteraire de laResistance
Gaur, Varcors idazlearen efemeridea da. Eta kontatzeko gogoa piztu zait. Gogoratzeko. Erresistentziako idazleari omenaldi txiki bat eta zuei proposamena. Irakurri eta ikusteko. Gozatzeko sikiera. Itsasoaren isiltasuna ederra delako. Orduan bezala orain. Erresistentzia ederra da. Desobedientzia ere bai. Eta kultura, zelan ez. -
Oskar Alegria zine zuzendariarekin berbetan
Handia da Oskar Alegria. Baina apala da oskar alegria. Zinema zuzendaria, poeta bisuala. Antropologoa, enmatologoa edota etnografoa izan zitekeen. Artista. Edo beste gauza asko. Hizkuntzalaria, albaitaria, geografoa edo astronauta. Zinemaren bidea hartu du berak. Ikusentzunezkoak. Eta oso film esanguratsuak egin ditu gure zinema petralaren historiarako:
Emak bakia baita
(2012)
Emak Bakia baita, oskar alegriaren film bat. from oskar alegria on Vimeo.
Zumiriki
ZUMIRIKI_Trailer from Luis Jambrina on Vimeo.
H-a galdu zuen errian
Aurreko asteburuan Ean elkartu ginen. h-a galdu zuen … errian. Bera eta beste asko. Eta Eako udako egonaldi baten hartutako irudi eta ideiekin Aritzakoa film laburra (27 min) aurkeztu zuen. Eari buruz, itsasoa eta lurra, iragana eta oraina, eguna eta gaua. Argia eta denbora. Gauza asko batzen dira. Mundu bat. Ikuskera batzuk. Sentipenak. Historia. Hizkuntza.
Bazkaritik irratira, mahaitik mahaira
Eta bazkalorduko solasaldi alai, umoretsu, sakon eta arinak, platerretik platerrera arratsaldean ikusiko genuenaren aperitifa osatu zuen. Ean ezagutu genuen elkar, duela urte batzuk. Eta gero izan dugu elkartzeko betarik. Ez da beti gertatzen. Grabaketa batzuetan ondoan izan naiz, eta bere lan egiteko moduaren mireslea naiz. Aitortu dezaket hori. Aurrera begira, lan berriak eta proposamen kultural berriak egiten jarraituko duenaren esperantzan, Bilboko 97 irrati librean egindako elkarrizketa dakart hona. Ikusiko duzue zeinen apala eta atsegina den. Zeinen argia eta adibide esanguratsuen sortzaile.
Oskar Alegria zinema zuzendariarekin berbetan #bidegorritik saioan. @97irratia | @arrosasarea https://t.co/simywZO89j
— gaztelumendi 📢 (@iPatxi) December 29, 2020
Film bat amestu egin behar da
Esaldi hori idatzi nuen koadernoan Oskarren filmaren aurkezpenaren ostean. Irratiko elkarrizketan berriz gogoratu, eta gehiago sakondu zuen horretan. Amets bat da film bat, beraz. Amets bat da kontatu nahi dugun hori. Ametsak errealitatera ekarri, sinesgarri egitea da beraz, zinema.
Eguneroko ekintza poetikoa
Beste ideia potente bat, Zumirikitik, edo Emak Bakiatik, edota Aritzakoatik ere eratorri daitekena. Egunero ekintza poetiko bat egiten saiatzen da Alegria. Horrek ematen dio poztasuna, bizipoza. Ez da hautu eskasa. Hautu poetikoa. Ederra. Pentsatzeko bezala, egiteko ere. Beste ikasgai bat.
Goiko argazkia: Libe Asua eta Oskar Alegria Larrabetzun berbetan. (Libek 100 urte zituen, eta Tximeletei buruzko lan baterako elkarrizketatu zuen Oskar Alegriak) Wikidata.
-
Laboa eta poesia
LP bat osatu zuen Susak Mikel Laboaren urteurrenean. Gaur kantuok entzuten aritu naiz. Hamar dira, hainbat poeten kantuekin. Baina antologia ederra sortu dugu euskaldunok Mikel Laboaren kantuekin. Belaunaldiz belaunaldi txertatuta daude.
Poza eta tristura hartzen dut horrekin. Poza Laboa gogoratzen dugulako. Artista handia, bitxia, berezia bezain apala. Tristura galdu genuelako. Baina badakigu jakin, ezer eta inor ez dela betirako.Mikel Laboa euskal poesiaren ahotsa, besteak beste. #lp bat bere kantuekin #Laboa eta #Poesia https://t.co/dwyVqXeDnf pic.twitter.com/5uHPKar1EA
— gaztelumendi 📢 (@iPatxi) December 1, 2020
LP bat, gogoratzeko
-
Askotariko zapalkuntzak
Bisita bat. Joan etorriko bidai bat. Paris. Aspaldiko lagun bat. Eskutitzetatik aurrez aurreko bisitara. Laguna. Lagunak. Harremanak. Egoerak.
Turista klasea kronika bat da. Talegora joan etorria ez da aitzakia bat, leit motiv nagusia da. Baina ez da dena. Han, han asko dago. Paris. Txiletar lagunak. Eta zapalkuntza asko. Ezberdinak. Askotarikoak. Izan daiteke trenean, edo Pariseko karriketan. Izan daiteke lantokian. Kalean. Emakume izateagatik, edota zapaldutako beste kolektibo batzuetakoa izateagatik (lgtb+), baina gure ikuspegitik, gu geu geratzen gara agerian.
Abiadura handiko tren bateko bidaiaren kronika da, hiri handi bateko taupaden hotsa somatzen da, kartzela handi bateko bizipenak ageri dira… guzti hori koktel batean lehertuko zaizu, eskuartean. Letra artean.
Kattalin Minerrek kapitulu labur laburrak egin ditu, baina azken parrafoetan beti dago kolpe txiki bat. Eta hurrengoa irakurtzeari ekingo diozu, gogo berdinarekin.Tabernan eramateko kafea eskatu, eta udagoieneko eguzki izpiak baliatu eta etxe ondoko parketxora etorri; Anari lagun, @MKattalin irakurtzen jarri naiz. Orain Parisen nago. Abiadura handiko letrak. TURISTA KLASEA. pic.twitter.com/xR9n6auHOz
— gaztelumendi 📢 (@iPatxi) November 23, 2020
Bi jezarrialditan irentsi dut kontakizuna. Eta gehiago jakiteko eten nuen bezperakoa. Pedro Lemebel nor zen ezagutzeko gelditu nintzen. Kantuak, elkarrizketak, argazkiak eta beste bildu nituen. Arnasaldia izan zen niretzat.Lemebel izugarria da. Nik asko maite dut artista eta idazle bezala. Dokumental, elkarrizketa eta performance piloa dago interneten ikusgai. Baita postumoki egin zaizkion omenaldi ederrenak ere. Adb: https://t.co/fE9Y2Sh43G
— Kattalin Miner (@MKattalin) November 23, 2020
biharamunean
Bigarren jezarraldian, eguzki izpiak eta Anariren musika lagun… kapitulu pare bat gordeta eten dut irakurketa. Eta bukaeran, musika gehiago. Azkenean playlist bat osatzeraino. Ni ere, non je ne regrette rien kantuan hasi naiz Edith Piaf abeslariarekin batera. Ederra!
-
(H)ilbeltza
(H)ilbeltza 2018 | Asteburu euskandinaviar bat Baztanen
Zer ari da gertatzen Anizen?
Istorio beltz #beltza Baztanen@ilbeltza pic.twitter.com/XY86pfEKv5— patxi gaztelumendi (@iPatxi) 2018(e)ko urtarrilak 21
Gustatuko zaizu ere
Hurrengo geltokia
barkatu, ama
Elikadura burujabetza eta tokiko garapena Euskal Herrian
