hurrengo geltokia
gogoetak, joan etorriko bidaiak
-
Pablo Picasso eta Gernika: beste ikuspegi bat hiru dimentsiotan [erremix kultura]
Sarean zabaltzen ari da. Mezuetan, sare sozialetan. Leku eta toki ezberdinetatik heldu eta irakurri dut. Ikusi dut. Eta merezi du erakusteak.
Lena Gieseke artistak webgune berezia atondu du Pablo Picassoren lanaren gainean. Eta hiru dimentsiotako kuadroa erakusten digu gero.
[Erremix kultura]
Erremix kulturan txertatzeko moduko adibidea, duda barik, hemendik aurrera ohikoagoa izango dena.
Lan bat, kantu bat, hitz batzuk hartu eta bertsio propio eta ezberdina egitea. Sareak areagotuko duen sorkuntza.Hona hemen Lenak egindako arte lan bikaina. Musika aproposa, artelan bikaina, gogoeta bultzatzen duen obra, duda barik.
-
gonbidapen #irekia
Ez naiz ni, zurekin ahaztu dena
beste norbait izango zen huraHarrituta somatu nuen lagun baten emaila atzo, irratia.com ez zelako agertzen #irekia delako ekitaldi horren gonbidatuen zerrenda zabalduan. Ikatz kopia gorderik (BCC) gabe egindako emailketa batean.
Ez zuten irratia.com gonbidatu Ajuria Eneara, nahiz eta blogari pintxozale asko gonbidatuak izan. Eta ez ninduen harritu. irratia.com ez baitute gauza askotara gonbidatzen, ohituak gaude, aspaldian. Gurea, ez da erreferentzia euskal kulturgile gehienentzat ere; beraz, PSOEko trepa berrien kezka izateko moduan.
Blogariak joan dira, eta idatzi dute, eta gutxik jarri du zalantzan Gasteizko status quo berri hau; irekiaz mintzo den gobernu berri bat, hauteskundeetan ateak batzuei itxi ostean. Hortik abiatzen da irekitasuna, gero gerokoak. Pertsona guztien eskubide sozial eta politikoak bermatzen ez dituen gobernu bat, munduko software libreena erabilita ere, munduko blog eta creative commons guztiak baliatuta, ezingo da inoiz irekia izan…euskal kultura irekia
Ajuria Eneara gonbidatzen ez gaituzten moduan, ez gara inor ARGIA astekariarentzat adibidez, Sareko ARGIA sariak banatzen dituenean. Ez gara inor sarean, nahiz eta astero astero sareari buruz ari garen, argi eta garbi. Sareko ARGIA merezi izan genuen duela ia 10 urte, baina geroztik ez dugu han izateko paradarik izan. Baina ez gara horregatik kexatzen. Ulertzen dugu. Gurea beste zeozer da. Subentziorik gabe egiten dugu saioa, militantzia eta sarea zaletasuna uztartzen saiatzen gara. Euskaraz egiten dugu, munduko txoko askotan entzuten den irrati emankizuna. Agian, nabarmen geratuko lirateke asko eta asko… diru asko gastatu arren, erredakzio, bulego, funtzionari, lege eta enparauekin… egiten dutena…. nabarmen geratzen delako.(Argiako hau, adibide bat besterik ez da, urtarrilekoa, esaterako)
Baina gu ez gaitu horrek kezkatzen. Gure lanean dihardugu, batzuetan apal, bestetan harro. Astero podcast bat egiten saiatzen gara, sareko edukiak, kultura digitala…
Gu kultura irekiaren alde gaude, parteharzea sustatzen dugu gure eginkizunetan, software libre eta irekiaz mintzo gara, erabilita. Aurrera goaz, nondik gatozen ahaztu barik. Jendea gonbidatzen dugu, hitz egiteko, musika jartzeko, iritzia emateko, gauzak salatzeko… eta jarraitzen dugu gurean. Eta lasai gaude. Kontent gaude. Pozik gaude. Sarean gero eta gehiago isladatzen delako egin nahi dugun hau. Egiten ari garen hau. Eta gurea, euskal kultura irekiaren zati dela uste dugu. Eta aldaketa garaiak datozela, eta kurea, txungoa, hipokrita… berez eroriko direla. Apurka apurka. Eta gauzak aldatzen joango direla, aldatuko ditugula.Herri eta auzo irekiak
Berdin ez gara molestatzen ere, zure etxeko atari edo portalean doan -eroski edo carrefourreko propaganda bezala- uzten duten euskarazko aldizkari horretako ekitaldietarako deitzen ez zaituztenean. Ez zara vip. Ez duzu izan nahi gainera. Eta berdin dizu. Izan ere, batzuk gonbidatu eta besteak alboan uzten dituen ekitaldi bat, ezin daiteke izan hizkuntza baten aldeko ekitaldia. Hizkuntza denok bagara, denok behar dugu gonbidatuta egon. Ateak zabalik. Banaketak, ezberdintasunak… jarrera itxia adierazten du.
Vip izan nahi duen hizkuntza hori ez dut neure egiten. Baserritarren hizkuntza, salerosketetako berbeta, dendarako jario, tabernan eskatzeko, eskolan ikasteko, autobusean joateko gura dot nik euskeria. Ez dot ulertzen, zelan euskarazko aldizkari batek, herritarra behar lukeenak… gonbidatzen dituen batzuk, eta besteak ez. Zergatik aita bai, eta semea ez. Zergatik irakaslea , eta ez ikaslea. Zergatik esataria bai, eta buzodun langilea ez. Nor da pedigree hori banatzen duena?
Famatuen homologazio bat behar dute antza gure ekitaldiek. Ez garena erakutsi gura dugu… baina dirua eskatu behar denean, pobreari eskatzen zaio, mundu guztiari. Ez dut ulertzen, ezin dot ulertu. Eta ulertuko banu ere, ez nuke onartuko. -
gora galizia ceibe!
Beste behin, eredugarri galegoak.
queremosgalego.org plataforma herritarra sortu dute, nunca mais berri bat. Hizkuntzaren alde, hezkuntzaren alde.
Hemen, badirudi euskararen alde gaudenok, adiago gaudela hurrengo subentzioak boletinean noiz argitaratuko, beste ezeri baino. Euskalgintza deritzona indarge ikusten dut nik, begi okerrotatik; baina bada ostantzeko asmo eta ekimenik ere gurean, ze erremedio! martxoaren 13an ikusiko dira gure indarrak eta ahuleziak, Bilbon.
Biba zuek! galegoz bizi gura duzuen adiskideok. -
Liburuen poliziaz
Irati Jimenez | Berria
Liburuaz ari ginen. Liburuaren lekuaz. Ergelkeriak pentsatzen hasi naiz, as usual. Liburuak politak direla pentsatu dut, baina leku gehiegi hartzen dutela (apalategietan) eta deserosoak direla etxez aldatzeko (aurten bitan egin dut, amesgaiztoa). Liburuak maite ditut, baina nireak direnean ere ezin ditut erre jendeak gaizki begiratu gabe. Halako txotxoleriak pentsatzen nengoenean irakurri dut Victor Manuel kantariak esandakoa. «Guardia Zibilean baino ez dut sinesten», dio, musikarekin bukatzear omen dauden webgune ustez ilegalen itxiera eskatuz.
Emadazue tiro. Euskarri elektronikoa hementxe daukagunean eta jendea jo eta su dabilenean liburuak doan eskuratzen Interneten, liburu bategatik ematen didatena defenditzearren polizia etor dadila eskatzen badut, emadazue tiro.
Hara, nire ustez musikarekin miraria pasa da. Sistema horizontalagoa daukagu, abestiak doan, diskografia osoak eskura. Musikoak ezin dira kantua latan sartzetik bizi, egia. Musika zuzenean egin behar dute, antzina bezala, eta, horri esker, iaz hiru aldiz ikusi nuen Springsteen, etxetik kilometro gutxira. Diskografiken gainbehera? Baliteke. Kontzertuak antolatzen dituztenen mesedetan. Industria aldatu, moldatu edo hil egiten da. Berdin musikarena, zein liburuena, zein ontziolena. Gizakiak beti nahiko ditu ozeanoak zeharkatu eta beti nahiko ditu ipuinak entzun. Idazleoi sistema aldatuko zaigula? Hala dirudi. Beharbada poemak zuzenean irakurtzen hasi beharko dugu, herriz herri, pintxoak eman eta sarrera kobratuz. Beharbada, egunen baten, dena horizontal, dena doan, dena Sarean jarriko duen balizko etorkizunean, inor ezingo da kultura sortzetik bizi, inork ezingo duelako kultura kobratu.
Beharbada ez da hain etorkizun distopikoa. Jendea Interneten nire liburuak elkar trukatzen eta bilatzen, nire lanen gosez? Utopia da! Beharbada utopia horretan kulturaren profesionalak desagertu dira edozein erabiltzaile sortzaile delako, irakurle eta blogari, iritzi emale eta biltzaile. Eta?
Gutenbergen asmakizunak liburua fraideen eta artisauen eskuetatik askatu zuen duela mende batzuk, eta gizartearen esku zikinagoetara bota. Beste iraultza batek liburua liburutik askatuko du, beharbada. Eta pantailaren begira bota. Ipuinak iraunbiziko duela, horixe baino ez dakit. Eta kulturaren izenean Guardia Zibilari deitzen diotenen lanak ez ditudala Sarean bilatuko. Ezta doan ere.
pott datak: Artikulua irakurri eta blogean zabaltzea otu, dana bat. Berriatik sarera, pentsatuaz egilea bat datorrela edukiak holan barra barra zabaltzearekin. Edukia interesgarria da. Inor konforme ez balego esan beza… ez diogu eta jaramon askorik egingo. Distopia, ze ona!
Idazle bat liburuen poliziaz zabaldu gura baduzue.
-
Martxelo Otamendi elkarrizketatzen
Saio berezia egin genuen zapatu arrastian Bilbotik. Hori jakingo duzue honezkero, entzungo zenuten agian. Irratitik ez bada, Internetetik agian, edo ziurrenik bafleetatik, Bilboko kaleetan.
Manifestazioa hasi baino lehen baina, elkarrizketa sano interesgarria egin genion Martxelo Otamendi Egunkariako -gaur egun BERRIAn- zuzendariari. Madrilen epaiketa hasi da, manifestazio jendetsua Bilbon, eta urtarrilean atzera be Madrilerako bidea hartu behar dute auzipetuak.Martxelo Otamendi > irratia.com
>Egunkaria auziaz ez ezik, oso gurea atera zitzaigun elkarrizketa. Bideoan grabatu eta eskainia Internet bidez, twitter bezalako kontuak hitzetik hortzera erabili zituen Otamendik. Audientzia Nazionalean twitter zer den badakite orain, eta gure mezuak zelatatzen izango ditugu aurrerantzean epaile, juez, magistratu, fiskal eta biktimak… aspertzen hasiak ote diren. Eta gu hemen, gure mezu laburrenak ozen jaurtitzen.
Estudioan ikusten duzue Martxelo Otamendi, ondoan bi kazetari, behinola Egunkarian aritu eta bertan ezagututakoak. irratia.com bada, Egunkariari esker da. Hori ere ozen esan beharra dago eta. Han ezagutu genuen elkar Jabi Zabala eta biok.
Egunkaria libre!
irratia.com ere egunkarialibre.info ekimenean ari da, auzolanean. Hor ari gara gu guztiok, eta zuk / zuek ere baduzue tartea. Zabaldu mezua, lagundu, ireki, proposatu… urtarrilean jarraituko dugulako: Egunkaria libre! ozenago esaten, argiago adierazten, zabaltzen.
-
Gaur bi hitz: #letrARTean Andoainen
Letren herria dugu Andoain. Euskaldunon Egunkariaren itzala, Berriaren argia. Letrak ere saritu ohi dituzte Andoainen, Rikardo Arregiren omenez. Letrek, euskarazkoek berezik kultur parkea ere badute, Martin Ugalde zenaren izenean. Letren herri bilakatuko dugu gaur arrastian ere, LetrARTean ekimenarekin.
Finean; kultura eta artea, informazioa eta komunikazioa edota Internet eta teknologia berriak jorratuko ditugu alde zaharreko Itzala gunean. Berba egitera goaz, sortzera. Ondoan dagoena ezagutu, eta ondoan, alboan, gertu jarraitzeko asmoarekin. Sortzen jarraitzeko, egiten, erakusten, ikasten.
Kultur esperimentu bat ere bada letrARTean, teknologiaren alde ez teknikoa jorratuz. Letrak. Edukia. Hizkuntza. Sorkuntza artistiko eta kulturala. Mezuari erreparatuko diogu, kanalari baino gehiago. Izan ere, kanalei begira gaude ohituegi aspaldion. Teknologiaren lilurak, edukiari garrantzia kentzen diola dirudi. Zer egin daitekeen pentsatzen pasatzen ditugu egunak pantaila aurrean, eta zer egiten dugun jakin beharra dago. Zertan ari garen, zer sortzen, zer ikasten…
Alde horretatik, letrARTean plataforma fisiko eta humanoa ere bilakatu dezakegu, beharbada. Gure gogoa eta indarraren arabera izango da. Eta letrak, gureak, bultzatzeko tresnen beharra aldarrikatu eta profitatu dezakegu. Elkartzen bagara, egiten badugu, pentsatu ezkero, hasi eta abiatu ondoren.
Horretara noa ni. Eta ikastera. Eta jende berria eta gazteagoa ezagutzera. Eta auzolanean, lan berriak eskaintzera auzokei, eta auzokoarenean murgiltzera azken finean.
Kultura, Informazioa eta Teknologia. Horra hor KIT eder bat. Euskaldunontzako tresna erabilgarri bat, dezakegun armarik potenteena gure esku. Teklak eta jarioa. Sorkuntza eta kodea. Hedatzeko eta ikasteko. Ezagutzeko eta zabaltzeko. KIT on bat gure zerbitzura. Balia dezagun.
gauez, letrak dantzan jartzeko asmoz
Arratsaldean bezala, gauez ere jarraituko dugu gure ekimenak. Ludikoago. Sorkuntzaren aldetik, erremixaren logikarekin. Komuneko paperean idatzitakoak irakurri eta entzun, argitaratutakoak eskuratu… eta gero Bi hitz: beats_bits. Teknologia, doinuak, hitzak, musika.. pantaila eta ingurua. Eta dantzarako grina, gogoa.. giroa. Ea asmatzen dugun. Horretan saiatuko gara, eta zuek ere jarraitu dezakezue, pantailan, twitter bidez, streamminga jarraituz… gura bazela. Hurbiletik bezala urrunetik.
dj kaikuren musika, 2tz hashtag berria eta #letrartean dantzan egiteko gogoa.
-
Telebista eredu berriak ikusten
Egunotan ni ere Durangon izan naiz. Eta sorkuntza gertutik bizi izan dut, beste behin. Ia 20 urte dira stand baten atzetik nagoela. Lanean, saltzen, erakusten, saiatzen. Baina lantzean behin gustatzen zait beste aldean egotea ere. Urte osoan bezala, azoka egunetan. Liburuak, diskoak, bestelako kultur ekoizpenak hartzen, irakurtzen, zabaltzen, erosten, gomendatzen… eta aurten ere han izan naiz. Gaur bihar etzitan joango ez naizenik ez dizuet esango, ordea.
Izango dugu parada liburuaz berba gehiago egiteko, literaturaz, liburue be berbagai izango da -liburu elektronikoak salgai jarri dituztelako batzuk, ia ia paperezkoak baino garestiago gainera-. Literatura eta merkatua. Literatura eta irakurlea. Literatura eta bestelakoak…. eraginak, sorkuntza, plaza, prezioak, banidadea, salmentak… asko dago esateko, irakurtzeko eta idazteko beste. Hurrengoan.
Telebistaz
Gaur telebistaz jardun nahi dut. Ikusten ari garen telebista berriaz. Ikusten dena. Egiten dena. Sortzen dena. Eta Durango izan da adibide bat, xumea, apala, ezikusia agian… baina egin daitekenaren ereduetatik bat.
Azokak telebista ere egin du. Azokan telebista egin dute batzuek. Tartean hemendik aurrera euskarazko telebistari buruz zeresana, eta batez be, zerikusia izan dezaketen batzuek bederen. Zer ikusi eman behar digutenak, batez ere. Hamaika telebista, Tokiko -batipat Goienaren eskutik- eta ETB3 batera ikusi ditugu. Ez dute deus esan, ez dute askorik iragarri, ez da ia ikusi. Baina batera jardun dira, ari dira lanean egunotan telebista ezberdinetakoak Durangon. Batera? Elkarrekin?
Patetikoa bezain barregarria da gainera -Josune Ariztondo banintz ezin gorriago lotsatuko nintzateke- Gipuzkoako kulturak bere gain hartu behar izatea Durangon euskarazko telebista bat bideratzeko egitasmoa. Hala ere. Baina aurrera doan gure herri honean, hau eta gehiago. Hala ere, txapo hori bideragarri egin dutenengatik. Benetetan. Ni poztu naiz; beste behin Bizkaiko aberatsen, diru kudeatzaileen eta abiadura handiko politikari batzuen tamaina eskasa nabarmen erakutsi duelako. Agian, BECen izango dute orain burua, edo Sabinoren etxean, bilkura ezin erabakigarriagoetan izango dira. Petronor eta eitb zelan irabazi pentsatzen, edo Azkue nori eta zelan ezagutzera eman… edo auskalo zertan!
Niri egia esan, nork lagundu duen baingo gehiago interesatzen zait zelan gauzatu den. Telebista eredu berri bat. Kulturala, euskaraz, apala, egunekoa, modernoa, azkarra eta digitala egiten ari da egunotan. Nork berea, eduki amankomunetan… azkar eta txukun. Pantaila handi batzuk daude azokako txoko batean, gora begira… eta entzuteko moduan.
Eztabaidatu genezake telebistaz, ikusentzunezkoen gainean, etorkizunaz, orainaz eta telebistaren iraganaz. Baina nik uste, telebista -orohar- beharrezko duela euskal kulturak. Ikusentzunezko komunikazio digitala erronka interesgarria da, hemendik aurrera ere. Eta Durangokoa adibide, eta bide xume bezain interesgarria izan da niretzat.
Durangon izan da Ahotsenea ere. Eta han telebista digitala ere sortu da. Blog batean ikusi dugu ETB3ko hainbat kamerek grabatu, errealizazio txukun bat egin, eta zuzenean egun osoan gure kultura munduan. Egia da gitxi zabaldu dela, Interneteko promoziorik ez duela izan… baina erakutsi da; beste behin ere, teknologia berriekin, kultura bizia eta jarrera izan ezkero, gauza asko asko asko egin daitezkela. Txukun eta interesgarri. Musika, literatura eta sorkuntza digitala. Kultura eta teknologia berriak, adibide interesantea. Beste bat.Baikorra nintzateke, euskaldunak ondo konpontzen garela jakingo banu. Ez da horrela, eta arazoa ez da politikoa, ez da kulturala, ez da soziala…. euskaldunak horrelakoak gara, eta punto. Baina hala ere, zenbaitetan ari gara konpontzen, eta hasten garena… ez gara erraz gelditzekoak. Telebista ikusteko gogoa dut, batez ere horrenbeste zabor, txatxukeri, hipokresia, gezur, irain eta manipulazio jasan ostean. Telebista eredu berri, herritar, moderno, kultural, euskaldun eta digitala behar dugu. Azokan ikusi dugu zerbait.
Orain etxean ikusi behar dugu, tamaina guztietako pantailetan. Eta denok. Edozein ordutan.Piztu dezagun telebista berria orduan.
-
Bertso txapelketarik ez dago sarean
#btn09 etiketa on bat izan zitekeen, baina ez da askorik ageri inon.
Sare sozialen garaiotan, bertsoak ondo hartu zezakeen olatu hau, baina keba! Ez gabiltza/dabiltza asmatzen, inondik inora.
Txapelketak nahikoa du, aretoak bete eta areto handiagoak bilatzearekin antza…
Argazkiak.org | bertsolari txapelketa © cc-by-sa: gaztelumendiTxapelketa hutsa
Bertsozaletasuna hedatzen eta indartzen ari den honetan, webgune ia estatiko bat sortzearekin dena egin dugula pentsatzen badugu, jai daukagu!
Txapelketatik txapelketera berrikuntzak izaten dira, jendartean bezala, teknologietan be. Bertsoaren munduak, hoietako asko harrapatzen jakiten du, inbertsioa egiten du… teknologia berrien inguruan dabilen jendeak ere aukera izaten du bertsogintzarekin aurrerapenok uztartzeko.sare sozialak bertsogintzan
Baina aurtengoan txasko handia hartu dut. Pentsatzen nuen, twitter txapelketa bat izango zela, sare sozialetan aipamen hutsa baino zeozertxo gehiago egingo zela… baina poto! beti gauza berdinak errepikatzen ari gara, ez gara gai horrelako ekimen erraldoietan, irudimen apur bat gehiago jartzeko, eta sarea bertsoaren gune natural bilakatzeko.edukien sozializazioaz, bi puntu
Zer esan hedabide eta sareko tresnen gainean? Telebista eta irratiz jarraitu daiteke txapelketa, tarteka. Info7 zuzenean ari da saioz saio, Euskadi Irratiak saio bereziak egiten ditu domeketan, ETBk bere Hitzetik Hortzera dauka. Baina adibidez, domekako Gasteizko saioa entzun gura baduzu, non dago?- Non daude aurreko saioetako bertsorik onenak?
- Saioak osorik entzuterik bai?
Sareak horretarako behar du izan. Artxibo digital erraldoia batetik, unean uneko aukerak bestetik. Uztartu beharra dago. Atzera begira bezala, aurrera begira. Unean unekoa. Artxibo bezala, gordailutzat dute batzuk sarea. Momentuko tresna besteek. Propagandarako lanabes. Nik uste funtzio guztiak bete ditzakela, baina horretarako planteamendu komunikatibo zehatza behar du, eta ematen du une honetan ez duela. Eta akats larria, larriegia iruditzen zait.
Sarean egote hutsa ez da nahikoa. Baina lau urtean behin egiten den horrelako ekimen batek, kulturgintzarako ere eredu behar luke, ez soilik sarrerak modu digitalean saltzeko ahaleginaren gainean, baizik eta bertsoaren funtsa lantzeko moduan ere. Bertsoa bizitzeko aukera berriak eskaintzen baitizkigu Internetek.
Norena da bertsoa?
Azkenik anekdotatxo bat. Jakingo dozue agian, baina Bergarako saioan une batez argia joan zen. Bertsolariek bere jardunean jarraitu zuten. Entzulegoak ondo erantzun zuen. Ozen abestu, isil isilik entzun. Giroa sekulakoa izan zen, errepikaezina. Telebistak off, mikrofonak huts, aparagailu elektriko guztiak itzalita. Une hori, haizeak eroan behar zuen. Bertso itzelak izan ziren gainera.
larrabetzu.org egiten dugunok, han geunden. Gure bertsozaletasuna bermatzen, jarraitzen, grabatzen, gozatzen… une hori ere historikoa izan zen. Guk, elkarteak baliatzen duen mahaitik barik, eskenatokian bertan jarrita geneukan gure mp3 grabagailu txikia. Bere bateriatxoarekin, pilekin… 12 bat orduko autonomiagaz. Bertsoak osorik eta txukun txukun grabatu zituen.
Jon Martin eta Maialen Lujanbio zortziko txikian
[audio:http://larrabetzu.org/bloga/audio/btn09/bergara/bergara_lujanbio_martin.mp3]Gure copyleft pentsakera eta jarrerak, saioa bukatu eta atoan Bertsozale elkarteko lagunengana eroan gintuen. Xenpelar dokumentazio zentruari eskainiaz grabazioa. Bere horretan, asko eskertu zuten. Gu ere pozik. Deusen truk. Musutruk. Bertsoa norena da? Kantatu duenarena? Elkartearena? Grabatu duenarena…. guk uste, bertsozale, kulturzale eta euskaldun guztiona dela, ezta?
Biharamunean bertsook jarri zituzten Euskadi Irratian adibidez, baina aipamenik ez. Ez dute copyleft ulertu, ulertzen, ulertuko….. baina guk ere hobeto azaldu beharko diegu.
-
Ogi birrinak banatzen
Euskalduna naizen arren, enaiz langileak bota eta Azkue izeneko baten omenez montatu duten aurkezpen partyra joan. Egia esan, enau inork gonbidatu, eta enaiz gonbidatua sentitu.
Josune Ariztondo buru izan dezakeen ezein fundazio etzait erakargarria egiten, aitortzen dizuet aldez aurretik. Ondarroa herri euskalduna datorkit burura… bazterkeria bultzatzen duen agintari politikoak ez ditut laket. Edo Rekalde aretoa datorkit burura, eta autoritarismoz kargudunak kentzen dituen politikaria…
Azkue fundaziora batu dira botere faktikoak ere. Unibertsitate pribatu eta subentzionatuetakoak, Azkuna buru duen udala, Euskaltzaindia jainkotua…. eta ez ditut sobera maite, egiaren aitortzeko.
Eta er nahi duzue esatea? Wikipedia lagunduko dutela diotenean, ez diet sinesten. Bapez.
Orain arte ere wikipedia hor egon da, eta zer egin du UPVk, zer Euskaltzaindiak, zer Deustuko jesuitek, zer Azkunaren aginpekoek… zer Diputazioak?
Sarea josi gura lukete euskaraz. Ba nik ez diet sinesten.Zergatik ez daude Fundazioan euskalgintzako bestelako elkarteak? Akorduan daukat Topagunea adibidez -Bizkaian horrenbeste elkarte eta herri aldizkari batzen dituena-, AEK -euskaltegi sare interesgarriarekin-, Euskaldunon Egunkaria -eduki mordoa sortu ditzekena euskaraz-, EITB -euskarak munduan duen multimedia talde eraginkorrena- Hamaika telebista, Bizkaiko bertsozale elkartea, Athletic bera… nork erabakitzen du nor dagoen eta nor ez? Ba, Josune Ariztondok, argi eta garbi. Ezagutzen dugunok badakigu zelango den.
Sarea guai da. ONdo dago propagandarako. Behar da… eta horretarako dirutza bat bideratu dute. Dirutza itzela, (dagoeneko kendu dute saretik, zenbat milaka euro dituzten marketing eta publizitaterako soilik, gardentasunaren izenean). Dirutza itxura egiteko.
Eta egia da sareak behar dituela ekimenak. Baina sarea ezin daiteke goitik behera egin, wikipedia ez da goitik behera egiten, euskara ez da normalizatzen goitik behera….Gure lagunak han
Subentzioen politikaren menpe bizi direnak joan zaizkie Azkuerengana, ondo ari direla esaten, jarraituko dutela subentzioak banatzen, jasotzen; biziko direla elkarrekin, proiektuak partekatzen… baina ez dut politika horretan sinisten. Sentitzen dut.
Ez dut ogi birrinen politika honetan sinesten
Sarearekin baikorra naiz, euskararen etorkizuna begi onez ikusten dut, eta itxaropena jendearengan daukat. Ez fundazio, ez instituzio, ez pelotazo, eta pilotaka. Gutxiago euskararen izenean, ogi birrinak batu eta auzoko labeak ixten dituztenekin.
Erlea soilik paperean argitaratzen duenak ze itxaropen sortuko dit.
Bilboko euskarazko aldizkariei subentzioak murriztu eta euskara ikasteko gai ez den alkateak zer erakutsiko dit josteaz.
Artea zentsuratzen duenak zer horizontaltasunaz.
Eduki librerik sortzen ez duen unibertsitateak zer aipatuko jakintzaren sozializazioaz.
Azkue fundazioa, jeltzaleen azken inbentoa da. Hor irauteko, egiten ari direla sinestarazteko… baina ez digute ziririk sartuko. Eta jarraituko dugu lanean, sarean, diskriminazio barik, egiten, ekiten, sortzen, asmatzen, eragiten….
Ez dira kea saltzeko garaiak. -
Mundua ikusteko moduak ez dira aldatu, kontatzekoak bai ordea
Mundua aldatzen ari da, teknologiak ere bai, aldatu egin dute.
Paperezko egunkariek, aldizkariek krisia bizi dute, baita gurean ere. Eta egokitu beharra dago.
Gertutik ezagutzen dugu hori, eta erredakzio bilerak, finantziazio modu berrien bilkura bilakatzen dira.
Hala ere, ez da etsitzeko garaia, guztia berrasmatzen jardun behar dugun arren.
Gertukoa kontatzeko, jendearengana gehiago hurbildu beharra dago. Eta hori berez, ez da txarra.
Iazkoa da bideo hau, gure blogosferan be izan zuen harrera ona. Joxe Aranzabalek euskaratu, eta Josu Mendikutek azpitituluak jarri zizkion bideoari.
Gogoetarako aproposa da. Eta horretan murgildu beharra daukagu, paperarekin zeozelango harremana dugun guztiok.Aro digitala eta paperezko agerkariak
Eztabaida irekia da, partehartzailea. Eztabaida ona da. Kriterio ekonomikoak eta informatiboak uztartu behar dira. Euskarri digitalek bat egin behar dute erredakzioko bilerarekin. Papera ez dago soberan, etxera heltzen delako. Eta jendeak gozo irakurtzen du. Sarean ere egon beharra dago, eta azkar jokatu. Uztartu egin behar dira, eta horretan asmatu beharra dago. Behar dugu. Ez, saiatu barik.
Gustatuko zaizu ere
nazio arteko bidea
Errefuxiatuen alde hemen eta han #18M
euskal eskola publikoaren alde
