zaindu maite duzuen hori

Iritzi helduak, uste haundikoak,
Gure herriaz.
Goiz eta arrats berriketan
Gure herriaz.

Ez dago irratia piztu beharrik, telebistan ikusi edo egunkarietan irakurri barik be, dagoneeko badakizu zertan ari zaizkigun, gizon jakintsuak. Gu hau eta bestea. Zertan ari garen, zertan dihardugun… dena harrapatu dute, dena da garrantzitsua, dena muntaia, sarea. Errealeko futbolaria, unibertsitateko irakaslea den artista margolaria, eskolako andereñoa, informatikari gaztea, arrantzalea… eta abokatuak. Denak dira sospetxoso. Lehenago kazetariak, zuzendaria, administrazioko kidea, pentsalaria edo zinema produktorea izan diren gisan. Edo gazte asanbladako kidea, ikasle abertzalea, militante sutsua eta bozeramaile jardueran dabilen neska. Denak dira sospetxoso, eta horretan arrazoi dute.

Nik ere nahi nituzke
Halako segurtasunak eduki.
Baina, gauzak zer diren,
kontuak ez zaizkit ateratzen ongi.

Zenbat berba, zenbat lerro, zenbat gezur ez ote diren idatzi gutaz. Lehen bezala, orain. Ia egunero. Une oro. Baina uste dut jendea anestesiatzerik ez dutela lortzen. Behin eta berriro ari direla jokaldi berean, baina gu ere ez garela hain tuntunak, badakigula zer eta zertan ari den bakoitza, zergatik eta zertarako. Eta badakigu jakin ere, zer dugun aurrean. Norekin ari garen. Eta jada, ez konbentzitu, ez iraindu ez gaituztela egiten. Zugarramurdikoak ez ditugu ahantzi, geroagokoak ere ez. Zeinen gaiztoak eta ankerrak garen, beti esango dute, ziurtasun osoarekin. Zeinen herri basatia eta sugarra den gureaz mintzo zaizkigu oraindik ere, aspaldi bezala… baina badakigu jakin, gurea ez dela besteak baino hobea, ez dela gutxiago ere, apur bat ezberdina agian, baina nortasun handikoa. Eta eusten diogula nortasun horri, identitateari, eta mintzoari, eta kulturari… eta badugula gauzak egiteko manera bat, gurea, eta laket dugula hori… eta kontuok tentuz hartzen ditugula.

Hori suertea
Nonnahikoak diren hoiena!
Sasi guztien gainetikan
Dabiltza hegan.

Zenbat berba, zenbat lerro, zenbat gezur ez ote diren esaten gutaz. Lehen bezala, orain. Ia egunero. Une oro. Eta hala ere garenak gara, eta goazen lekura goazela, abestuko dugu, kantatu, barre egin, umorez hartu, jolastu, joan, etorri, itzuli, agurtu, esan, entzun…. eta bost guri halakoen usteak. Ez gara atzokoak, eta badakigu zer gura dugun biharko.

Inork ez zidan esan
Euskaldun izatea zein nekeza den,
Hobe nuela hautatzea
Munduko hiritar izatea.

Euskalduna izatea ez genuen hautatu, sortzez. Eta beste batzu ekarri egin zituzten, edo etorri egin ziren. Eta datoz, badatoz gehiago ere. Eta euskaldun izan gura dute, izan nahi dugu. Munduan euskaldun, garen bezalakoak. Izaten uzten ez badigute ere, eusten diogu izan nahi horri. Eta bagara, bagabiz, bagoaz.. pitike pitike. Munduko herri bat, gurea. Euskal Herri hau. Ttiki, iraindu, zigortu, aspertu, egurtu, salatutako hau. Baina ezdeusa ez, bada, eta izango.

Kantu leunak
Nahi nituzke jarri.
Eguzkia Ainubian denari.
Zaindu maite duzun hori.

Eta bart Ruper entzun dugu, kantuok jartzen. Eta asteleheneko sententzia, eta biharamuneko bengantzia ez ditugu ahazteko. Egunkaria libre! oihukatu dugu azken urteotan, zazpi urteko amesgaiztoa, gau iluna bizi izan dugu otsailaren 20 hartatik. Eta bitartean kantatu dugu, joan gara, batu dugu, egin dugu, izan gara… eta kantuok jarri ditugu. Baina bart, lehenengoz libre! izan osteko lehenengoz izan da. Eta halako sentimendu gazi gozoa. Naiaren atxiloketa salatzetik heldu, Jon eta Arantza, Iker eta Saioa… Erramun, David… lagunak ditugu gogoan kantuok entzutean. Libreago ote gara?   Zaindu beharko ditugu maite ditugunak, jagon beharko ditugu gure lagunak.

Hala esaten didate:
Zertan zabiltza maite kontuetan?
Elkarbizitza jokuan
Eta zu, berriz, bertso ttikietan.
Kantu leunak
Nahi nituzke jarri.
Eguzkia
Ainubian denari.

Astea daroagu batari eta besteari buruz berbetan. Pankarta atzeko lerroetan, mezu ttikietan, irratsaio, telebista programa eta blogetako post ezberdinetan. Libre! oihukatzen, esaten, idazten, marrazten, asmatzen…

Zaindu maite duzun hori.
Zaindu gorroto duzun hori.
Zaindu…

Egunak eta gauak, Euskal Herri libreago bat, euskaldunago bat… justuago bat amesten. Gauzatzen. Zaindu eta maitatu, zuek bezala guk.

Egunkaria libre! pixelak baino ez gara albisteak 2.0

Egunkaria libre!  irratia.com saioan
[audio:http://bilbohiria.com/docs/podcast/irratiacom/irratiacom100412.mp3]

Egunkaria libre! elkartasun globala