-
Roge Blasco kazetariarekin Euskal Herrian zehar egindako ibilbideari buruz berbetan
Inoiz ez nuen pentsatuko Roge Blasco kazetariarekin horrelako bidaiari elkarrizketa bat egingo nuenik. Mundu osoan ibiltzen diren bidaiariak izan ohi dira bere irrati saioan, abenturazale itzelak, sekulakoak eta bi kontatzen dituen jendea… eta halako baten astoagaz egindako ibilbidea kontatzeko gonbitea Radio Euskaditik.
la casa de la palabra
Unez une:
Gerotxoago @radioeuskadi-ko La casa de la palabra saioan #Patakon astoa eta biok egindako ibilbideaz#larrabetzu pic.twitter.com/chzBXiH7mx
— gaztelumendi (@iPatxi) 2016(e)ko maiatzak 19
Saio berean gainera, beste hiru larrabetzuar, Txorierriko Lezamako trenbide zaharra aldarrikatuz, ohikoa den martxa deialdia egin, eta proiektuaren alde sutsu.
Gaur La casa de la palabra Roge Blascoren saioan #larrabetzu nagusi. Bizikletaz, oinez edo astoagaz ibiliko gara. pic.twitter.com/IqBknjGt2p — gaztelumendi (@iPatxi) 2016(e)ko maiatzak 19
Txorierriko #viaverde edo #bidegorria aldarrikatzen herriko lagunakhttps://t.co/tQDEHvIyRk
7 km atsegin Txorierri eta Bilbo artean— gaztelumendi (@iPatxi) 2016(e)ko maiatzak 19
-
Patakon astoa eta biok
2014ko abuztuan egindako bidaiaren kronika(k).
Larrabetzun oinez abiatu, eta ibilbideak eman zuenaren berri.
- Abuztuak 4. Gaztelumendi (Larrabetzu) Lehen etaparen kronika
- Abuztuak 5. Gernikatik Markinara Bigarren etapa bidez bide
- Abuztuak 6. Markinatik Mutrikura Bizkaitik Gipuzkoara
- Abuztuak 7. Deba, Itziar, Zumaia eta Askizu Gipuzkoako kostaldea
- Abuztuak 8. Telebista etorri da Askizura grabatzera
- Abuztuak 9. Zarautzetik Igeldora etxekoak lagun
- Abuztuak 10. Donostiatik Hondarribira Jaizkibeletik.
- Abuztuak 11. Hondarribi, Bidasoa, Hendaia eta Biriatu, Azkaine
- Abuztuak 12 Azkainetik Sararat
Duela 10 egun abiatu ginen Larrabetzutik #Patakon eta biok. Gaur Donibane Garazitik atzera etxera pic.twitter.com/jrOL8oldcu
— gaztelumendi (@iPatxi) 2014(e)ko abuztuak 13
-
Gipuzkoako kostaldea
Osteguna. Abuztuak 7. Gipuzkoako kostaldea
Izarpe aterpean gogotsu jaiki naiz ni. Literan lo egiteak, dutxak, ondo afaltzeak, jendearekin berbaz egoteak.. inguru giro honek mesede egin dit. Ondo gosaldu, astoa prestatu eta prest naiz bidean behera egiteko. Kalbariotik Debara ia dena aldapa behera dela esan daiteke. Eta lehenengoz itsasoaren altueran egongo naiz laister. 0 metrotara. Itsasertzean.
Tipi tapa, abiatu gara Debarantz Patakon eta biok. Mutriku herria bera ez ikusteak pena apur bat eman dit, baina bidaiariak prest egon behar du beti aurrera egin, eta atzean leku paregabeak uzteko. Bide honek hala ere, errepidez eta herriz ezagutzen ez ditugun mila txoko eta leku eder erakutsi dizkit.
Deba
Deba erreka gainetik igaro, eta herria zeharkatzen nabil ostegun goiz lasai batean. Hondartza ondoko kresala heldu zaigu. Eta kostaldeko bidea egiteko irrikaz gaude biok. Baserri, baso, mendi artetik, itsasertzeko paisaiak ditugu orain egun batzutarako.Debatik Itziarrera bidean #GR121 hartu dugu. Itsasertzetik jarraitzeko gogoa dauka #Patakon astoak pic.twitter.com/3MhrRoDw5U
— gaztelumendi.eus (@iPatxi) August 7, 2014
Itziarrerako bidea hartu eta berehala ekin diogu kostaldeko GR ezagunari. Polita behar du bide honek. Hasi gara… baina laister zailtasunak. Oinez bai, baina lau hankakoak ibiltzeko moduko biderik ez dago hemen. Zama ere jausi zaigu halako batean… eta buelta eman behar izan dugu. Eta Itziarreko errepidea hartu dugu; ez Donejakue ez GR…. ze krixto!
Beti ez da asmatzen. Eta bidez bide, asfaltotik, autoak, kamioiak, motoak eta bizikletak abiada bizian jaisten diren errepide honetan gora goaz astiro astiro, ahal dogun moduan. Portua da. Gogorra guretzat. Ezkerretik goaz oinez goazelako, eta arriskuetan txikiena izango delakoan. Gasolindegitik pasa eta argazkiak egiteko umorea daukagu oraindik. Goratsoago atseden hartzeko taberna dago. Hor gelditu gara. Hor egin dugu atseden.Itziar
Astoari zama arindu, eta tabernara sartu naiz, garagardo, pintxo eta prentsari errepaso bat egitera. Bertakoek umorez hartu dute gure bidaia. Eta lehenengo erosleak suertatu zaizkio gure astoari. Asko balio duela esan diet nik. Umoretsu. Enago ezer saltzeko.
Hamaiketakoaren ostean, barriro martxan.
Badira egun batzuk Patakon txaka txaka kordel barik dabilena. Bardin neure aurretik zein atzetik. Eta horrela ikusita, hain mantso, hain esaneko… ea emea den galdetzen dute abereen gainean zeozer dakitenek. Ezetz nik. Ar gaztea dela. Eta zikiratua ote den galdetzen dute ostera; ezetz nik, kapatu gabekoa dela. Eta potro eta guzti, txintxoa eta lagun onak garela biok. Hori ere ikasi dut Patakonen ondoan. Ikasten ari naiz.Itziar igo dugun bezala, beheruntz ere egin dugu apur bat. Dexente. Baso bide batetik sartu gara, baina okerreko bidean goazela konturatu naiz, A8 autopistaren gainetik.. autopistaren ondora heltzean….. inguruko etxe baserrietan inor ez. Eta atzera buelta.
Elorrixa
Bide ondoko jatetxe batean galdetu, edatekoak hartu eta bokata bat enkargatu dut. Hamaiketakoa oraindik ahoan, enaiz gose. Geroko utziko dut. Basomutil batzu bazkaltzen ari dira. Eta gutxi gora behera jakin dute esaten nondik joan behar dudan. Eta bai, bide aproposa hartu dut. Erromesak hemendik etorri bide dira. Eta oso baso ederretan sartu naiz Itziarreko lurretan. Handia da Itziar hedaduraz, eta gaur bertako paraje asko ezagutzeko parada izaten ari naiz.
Berriz gurutzatu dut N634 errepidea. Baina oraingoan Elorriaga auzorantz egin behar dut. Gorantz dela baino ez dakit. Elorrixa esaten diote bertokoek. Eta gora egin dugu… beste bi kilometroz edo. Aldapa latza. Bizikletan ez dakit igoteko gai izango nintzatekeen. Eta autoek ere ez dute martxa askorik eroango errepide honetan gora.
2:km igo ta igo jardun ostean lotu barik heldu gara Elorrixa gañera. Hemendik itsasoa ikusten da #Patakon pic.twitter.com/I8T2pKZyDB
— gaztelumendi.eus (@iPatxi) August 7, 2014
Baina ekinez, lotu barik… iritsi gara Elorrixara be. Taberna bat. Gerizpea. Txinbo batzuk. Eta tortilla bokata eder bat daukat zain. Piperrak ere jarri dizkidate. Itxura itzela dauka. Eta ti ta baten ahoratu dut. Astoari ere eman dizkiot bereak. Eta inguruko belarrari be ez dio ezetzik esan. Atseden apur bat hartu eta inoiz ezagutu gabeko bideetatik jarraitzen dugu. Eta hor goragotik itsasoa be ikusten da. Itzela da leku hau. Natur babesgunea da, Zumaiako geoparkearen eremu da orain… baina sasoi batean hemen be zentral nuklearrak eraikitzekoak honen parean.
Atseden leku, asteburuetako merendero eta udako esparru ederra da hau. Eta gaur be jende asko dago. Urolaldekoak dirudite berbetagaitik. Eta ni nire astoagaz landa artetik estartarik estarta bidea egiten. Iturrira hurbildu. Ura. Inguruan argazkiren bat egin… eta kosta ertzetik Zumaia behar duen leku horretarantz.Atzean geratu dira Mutriku, Deba, Itziar… eta orain Kantauri itsasertza hemendik ikusten dut. Harago daude Ondarroa eta Lekeitio be….eta beste aldera begiratuta Zumaia, Getaria, Zarautz behar duena… eta Lapurdiko kostalderaino. Egun ederra gure geografiari begirunez so egiteko. Baina guk aurrera ein biu Patakon! Eta hor goaz baserri auzo, landa, behi etxalde eta kresal/belar usain artean Zumaiarantz. Lekutan dago antza. Gero eta nekatuago. Ezkerreko belaunean min hartu dut. Nekea izango da. Eta erdi errenka noa aldapan behera. Pausu bakoitza luzea egiten zait.
Laugarren egunean hasi naiz nabaritzen kilometroak. Ez dakit noraino helduko naizen… eta gauzak ondo agian Zarautzeraino heldu beharko nukeen… baina enago ni trote handietarako.
Zumaia
Heldu da naiz Zumaiara. Gurutzatu dut udatiarrez lepo dagoen lehen herria. Arrastia da. Eta jendeak apur bat harriduraz begiratzen du. Nekeak ez du etsipenik sortu nigan… baina egoerara egokitu beharko dut. Zumaian nago. Nora noa? Non egin dezaket lo? Zelan ekin hurrengo egunei?
Zumaian parke batean gelditu naiz, bape lotsa barik. Astoa ondoan daukat eta leher eginda nago. Zarautzera deitu dut, aterpe bila. Askizura joango naiz. Hango aterpean ez dago lekurik. Baina hara nahi dut. Lagun batek baserria dauka bertan. Eta azkenean lortu dut beragaz berba egitea. Joateko lasai. Getarian Elkanoren lehorreratzea dago eta ezingo da gauerarte bera be Askizura heldu. Lehenago helduko naizela ni. Salbatu dut gaurkoa. Zumaiatik txiri txiri Askizura eta kieto. Helduko naiz zelan edo halan.Zumaian Jon Artano gurutzatu dut. Korrika zihoan. Eta astoa eta biok ikustean buelta eman du. Berbetan hasi gara, eta biharamunerako telebistarako gai egokia izan daitekela ihardetsi dit. Ez diot nik bainarik jarri. Badakit jakin gaiak ematen duela. Kazetari handia da bera, eta informatiboetan ari da aspaldion. Telefonoak trukatu ditugu, eta gauean edo biharamunean berba egiteko geratu gara. Beste barik.
Askizu
Nahikoa eta lar gaurkoz. Asmatu dut bidea ere. Eta ondo joan naiz urrean. Gogotsu laister nintzen Azkizuko eleizaren ondoan, Serorategi baserri aurrean. Atzean utzi ditut Zumaia, Elorrixa, Itziar, Deba eta Mutriku. Euskal kostaldea, Geoparkea eta ostantzekoak. Lasaitu ederra hemen, Askizuko iturriaren ondoan.
Patxada ederrean nago hemen. Max etorri da gero, eta etxeko kontuak azaldu dizkit. Eta makailo ederra eskaini dit afaltzeko. Eta Xotei txakolina zein sagardoa aukeran. Afaltzeko sagardoa gaur. Txakolina neugaz eroangot. Afalostean. Gabon. Lo lehertzeko garaia.
-
Bizkaitik Gipuzkoara
Asteazkena. Abuztuak 6, MARKINA
Goizean goiz esnatzen da hemen jendea. Erromesak egunsentiko oilarren batek esnatzen ditu antza. Arrapalada baten badoaz hurrengo etapa egitera, eta kontua da zeinek arinago egin orduan eta lehenago heltzen direla hurrengo aterpe irekira. Bide honek baditu antza oso oso merkeak diren aterpeak etapa bakoitzean. Eta horren bila abiatzen dira goizean goiz. Astrapala horrek esnatu nau ni ere. Izartu eta astoa atondu dut lehenengo. Markinako iturrian ura hartzen nagoela ezagutu dut hemengo kooperatibako nagusia be, Diba pentsu kooperatiba. Beragaz berbetan esan dit Etxebarriko euren lantegira joateko, eta nahi beste olo hartzeko Patakonentzat.
Plazan gosaldu eta abiatu naiz Markinatik Etxebarrirantz, nahiko goiz. Dibara heltzean oraindik langileak ez dira heldu. Heldutakoan nagusiak esana zien zer behar genuen astoak eta biok. Olo baltza hartu dugu gure dana, eta erosketa batzuk ere egin ditut baserritarren kooperatiban. Eta Etxebarrirantz oinez gero. Eguzkia dakar gaurko egunak be… eta gaur Bizkaia eta Gipuzkoaren arteko muga be gurutzatzekoak gara.
Bidean desbideratu garen arren, Etxebarritik gora asmatuko dugu zelan baten egin erromesaldian datozenen bidearekin. Arno mendirako bide horretan, bat egingo dugu Santiagorako gezi horiekin.
Etxebarri atzean itxi dogula denbora da… baina ibili eta ibili ari gara. Zaldiak hemen, noizean behin borda txiki bat, auzoren bat…. eta segi aurrera. Gelditu be egin barik.
Halako baten, baserri
baten atarian ikusi dugu Elgoibar, Mutriku eta Markina bereizten dituen munarri bat. Baserriak batzen ditu hiru herriok. Mendaro somatzen da hor behean… beste aldean itsasoak behar du… eta atzean itxi dugun guzti hori da Markina.
Guk helburua Olatzen daukagu jarrita. Eta Arno mendiaren magalotatik helduko gara bertara.Helduko bagara. Bertan lasai geratu, eta bazkaltzeko parada izango dugulakoan.
Heldu gara Olatz auzora. Ederra da lekua. Mutrikuko eremuan, inguru geologiko berezia da. Taberna jatetxe polita dauka bertan. Baina heldutakoan itxita dagoela somatu eta kaguenka hasi naiz ni… gaur bazkaldu barik!
Astoari prestatu diot goizean Etxebarrin hartutako olo baltz baldekada bat….. eta gustura ari da jaten.
Nik lurrean etzanda, begiratzea besterik ez daukat. Afari on batekin konformatu beharko dut gaur.
Olatzetik abiatu garenean, nahiko nekatuta geunden jadanik. Bai astoa, eta baita neu be. Elkarri somatu diogu.
Laister topatu dugu Kalbario ondoko aterpea. Galdetu eta baietz esan digute. Badago guretzako lekua. Astoa landan eta ni aterpean. Lotarako lekua ez ezik, afaltzeko be badago hemen. Eta dutxa on baten ostean kanpoan hartu dut garagardoren bat.
Une batez astoa etzanda ikusi dudanean, ikaratu egin naiz. Lehenengoz ikusten dut horrela lurrean botata. Hurbildu naiz… ea zelan ete dagoen gure Patakon. Eta atseden hartzen dabil. Lasaitu naiz.
Inguruok Mutriku dira, eta hemendik hurbil daukagu Deba ere. Hori baina bihar izango da.
Kataluniako neska batzuekin afaldu dut, eta gero Aiert etorri zait bisitan twitterreko mezuak ikusita. Kontu kontari ibili gara gauez… askotarako denbora barik. Gaur ohe baten egingo dut lo. Hirugarren gaua abiatu ginenetik.
-
Patakon eta biok Euskal Herrian zehar ibilbidea (lehenengo eguna)
Astelehena. Abuztuak 4 GAZTELUMENDI, Larrabetzu
Goizean etxean motxila prestatu, urian azken erosketak egin eta baserrian gaude aita eta biok orain, astoa atontzen.
Kordel barriak, txarrantxa pasatu eta hasi gara… asto gainekoak zelan edo halan jartzen. Marokoko albarda polita, eta gainean Matxinbentan erositako asto otzarak. Batean eta bestean antzeko pisua banatu, motxila handia, txikia, kanpin denda….Abiatu gara Gaztelumenditik #Patakon astoa eta biok #oinez pic.twitter.com/d8Iruzs7HX
— gaztelumendi.eus (@iPatxi) August 4, 2014
Arrastiko laurak izango dira etxetik abiatu naizenean. Hasi da abentura. Bagoaz Patakon astoa eta biok. Ama ez dogu izartu. Isil isilik goaz Gaztelutik, pausuan. Pausua neurtzen. Sokatik oratuta daroat Patakon. Kanturako gogoa, argazki batzuk uriko paisaiari kaminoz kamino. Eleizaldera eta isil isilik baserri artetik Asua, Morro, Erkinko eta Barrenetxe. Herriko azken baserriak.Bide hau
Donejakue bidea da hartu beharrekoa. Noranzkoa aldatuta. Kostaldeko bideari helduko diot, baina Mendebaldetik ekialderako asmoa daroat. Milaka erromesek urtero oinez egiten dutenak atentzioa deitu dit azken urteotan… eta nik neuk be frogatu beharra daukadala iritzi izan diot aspaldian. Bizikletaz edo oinez ekin nahi nion, eta pirineoarekin lotu gero… noizbait Iratiko basora heltzeko. Eta plana amesteari lotu nintzaion.
Larrabetzutik urtero igarotzen diren milaka hoiek ezin dira konfunditurik egon. Ederra behar dute gure bideek, gure paisaiek. Ezagutzen ez ditugun txoko bazter baso itsasertz eta enparauek.
Aitaren proposamena izan zen astoarekin egitearena. Eutsi nion enbidoari. Ni jo izan banu…. ezezkoa izango nuke beharbada. Bera da esku. Eta orain bidean nago, berari esker.Uztailean txango pare bat egin ditut oinez astoagaz. Lezamarantz, hona eta hara. Baso bideetatik. Eta apur bat ikasteko aukera izan dut astoaren filosofiaz. Nahikoa jakiteko astoek ez dituztela errekak maite. Izua diote erreka txikienaren gainetik igarotzeari. Burugogorkeria orduan pizten da beraiengan. Eta Larrabetzu inguruan buelta hartu behar izan nuen bi baso bidetan….ondoan neukan Lai txakurra be konturatu zen horretaz. Lehenengoan gogotsu ekin zion astoari… bigarrenean basoan barna ihes egin zidan… bazekielako astoarekin tretan aritzea alferrikakoa zela, astoak behar zigula irabazi biori. Nik ere ikasi nuen.
Abuztuak lau ditu gaur. Astelehena da. Atzo berandu etxeratu nintzen Gazte Egunaren ostean. Baina gaur gogotsu noa Larrabetzutik Euskal Herria zeharkatzeko bide honetan. Gaztelu auzotik abiatu eta uria ikusten dut hor behean. Agur esango diot herriari, banoa egun batzuetarako.
Oztopoak
Elizaldetik gora oinez. Asua, Morro, Erkinko eta Barrenetxe. Lotu barik. Pozik. Barrenetxetik gora lehenengoz noa Donejakuekoek daukaten bide berritik. Eta lehenengo oztopoa bertan. Alanbrea, burdinezko hezia eta astoa igaro ezin daitekeen leku bat. Gainekoak astiro kendu, astoa lotu eta otzara barik pasatzeko ahalegina egin dugu. Ezinezkoa. Ez astoa ez ni. Lehenengo hasarrealdia. Katearekin atzamarra harrapatu dut. Ez dakit ez dudan apurtu ere egin. Gorritu egin zait. Baltzitu ere bai. Eta mina daukat.
Asto gainera ekarri ditut berriz bere trasto guztiak. Eta bidean atzera egin dugu Barrenetxera. Betiko bidetik ekingo diogu orduan. Bizkargira hemendik hamaikatxo biderrez joandakoak gara….eta badakit astoarentzako leku aproposagoa izango dala ziurrenik. Eta halan ekin diogu bideari. Lehen oztopoari muzin egin, Barrenetxekoak agurtu eta abenturatxoaren nondik norakoa azalduz. Gauzak ondo, jaietan ikusiko gara.
Bizkargi
Mendi berezia da Bizkargi guretzat. 1937ko guda antifaxistaren lekukoa. Batailaz bataila… gudariak ez ezik, historiaren zati garrantzitsua dago berton guretzat. Memoria da. Urtero gatoz. Eta errez igo izan dugu txikitatik mendi hau maiatzero, maiatzero. Erromeria, jai giroa, akanpadak, txoznak, dantzak… zer ez dugun egin hemen.
Ez dut mendia igo behar… magaletik ibiliko gara gaur. Baina ezinezkoa dirudi. Behin, birritan, hirutan… zenbat aldiz ez zaizkigun erori asto gainekoak lurrera. Salto bat dela, mugimendu azkar bat… sasitza edo dana dalakoa… Pazientziaz, lurretik jaso, atzerago daudenak batu eta gero eta umore txarragoaz jartzen ditut asto gainean. Orduak aurrera doaz… eta inoizko ibilaldirik luzeena egiten ari zait gaur arrastikoa.
Baso bideok ez dira aproposenak astoagaz ibiltzeko, antza denez.
Esperientzia berria da biontzat. Zama gainean. Lurra oraindik buztin, putzu ugari eta zaitasunak nagusi.
Une batez hemendik eta Gerekizerako baso bidea utzi, eta ostantzeko bideetatik joatea erabaki behar izan dut. Goikoganera betiko pistatik, eta handik Talleriraino dagoen auzo bideetatik oinez, txapa txapa. Astiro astiro… arrasti iluntze eder honetan.Atzean utzi dut Larrabetzu. Eremu berrietan murgildu naiz. Arrastiko 7ak inguru izango dira Gerekiz inguruan nagoela. Asfalto gainetik be ondo moldatu da gure Patakon. Niretzat arean gogorragoa da bidea. Eta lagunei mezua igorri diet. Larrabetzutik bertatik. Orduak aurrera egin ahala, nire umorea ez da akitu. Arrantzaka dabiltzan astoak -Patakon bera eta inguruan daudenak- grabatu ditut mugikorrarekin, eta lagun askori bidali diet sortu berria dudan watsap taldera. Herriko lagunak, zarauztarrak, nafarren bat… zerrenda luzea da. Nire lagunak dira, baina beraien artean askok ez dute elkar ezagutzen. Patakonek batu ditu. Eta hau izango da aurrerantzean gizarte zibilarekin izango dudan lotura. Hartu emona.
Errigoiti ingurutik Gernikarantz
Gerekizetik Errigoitirako bidea hartu eta bagoaz polito polito. Morgako Andra Mari ez dogu ikusi be egin, ostantzeko auzoetatik igaro garelako, baina Errigoitira egin ahala atzean ikusten dira inguruko herriak. Eta Bizkargi. Eta urrunago Oiz bera. Eta Errigoitira bertara heldu barik, basotik dago Gernikarako bidea. Ez dut ezagutzen, baina polita da. Astoa ondo doa. Eta bada ordubete baino gehiago ez duela kargarik bota. Sokatik oratuta goaz biok. Eta hasi naiz martxa hartzen. Hasi gara. Lantzean behin argazkiak be egiten ditut mugikorrarekin. Astoari berari. Inguruko mendiei. Ondoan ditugun eta hurbiltzen diren zaldiei. Eta baso bidean oinez. Aurrera. Ttipi ttapa. Lotu barik.
Eta han behean ikusten diren argiak dira Gernika. Inoiz joan barik bide honetatik, baina orientazioa ez dut galdu. Badakit gitxi gora behera nondik nabilen. Eta lantzean lantzean, Donejakue bideko markak ikusten ditut. Noranzkoa da ezberdina. Bidea bera da. Arrastian irten naizenez baserritik, ez dut erromesik gurutzatu gaur. Bakar bakarrik noa. Eta pake ederrean.Laister helduko naiz Gernikara. Baina gauez. Santa Luzia auzotik. Gernikara heldu eta Ardatz gogoratu dut. Asteburuan hil da. Gaur agurtu behar zuten. Bertsolaria, Enbeitatarra. Mutil jatorra. Gaisotasunarekin burrukan ibili da aspaldion. Apirilean etxekoekin berbaz ibili nintzen, apirilaren 26an, Gernika bonbardatu zutenekoak gogoratzen diren egunean. Baikorrago zeuden. Azkenean joan egin zaigu.
Gernikara heltzean Txiplas be ikusi dut bere furgonetan pasatzen, ez dakit konturatu dan nor nintzen. Errigoitirantza joango zen. Baserriko lanetara edo etxera. Ez da geldi egotekoa.Nik Astra aurrean hartu dot lekua. Ondo belar gunean plantatu dut kanpin dendatxoa. Astoak badauka zer jan hemen. Ura be badaukagu. Eta lehenengo etapa egin dugu. Zorionekoak gu.
Astra itxita dago. Gernika lasai dago astelehenez. Txinoan jatekoak hartu eta afaldu ostean lotara. Nekatuta nago. Patakonek zutunik jarraitzen du, hemen inguruan.Larrabetzutik irten ostean heldu gara #Gernika honetara #Patakon astoa eta biok pic.twitter.com/nDnxEFMPpQ
— gaztelumendi.eus (@iPatxi) August 4, 2014
