beste gau zoragarri bat.

Zenbat denbora ikusi barik? 90. hamarkadako indarra, gogoa, gaztetasuna.
Herritik 20 lagun edo joango ginen Bilbora. Hori Bai gaztetxean jo zutenean, gazteegiak ziren batzuk ere gurekin joan ziren, Kashbad beti gustatu zaigulako.

Kafe Antzokia bete beteta. Eta bat batean, eskenatokian kitarra doinuak… bat bi eta hiru, Gabon Bilbo! dio Sorkunek eta festa hasi da.

Koldo Otamendik, kontzertu bezperan Oreretan egindako argazkia. Xirika (mila esker Koldo)

Hiru disko -Esan Ozenki aroa- eta abesti bat izan da dena, etenik gabe, gelditu barik, jo ta ke eskenatoki gainean.

Jendea pozik, musikariak pozago.

90. hamarkada berriz bizi dugu. Bizi poza, taldeek berriz ere taulatu gainera gura dute. Krisi askoren sorburu zen 80tik gentozen. Dena bukatua zirudien, Historia, ideologiak, izarrak, mitoak… eta talde belaunaldi berri bat zen eskenatoki gainean. Dut, deabruak, Ama say, Kashbad… Esan Ozenki osoa berba baterako. Negu Gorriak aitzindari, eta bide berriak irekitzen talde berriagoei.

Joan ziren, utzi behar izan zuten, amaitu zen. Baina egunotan 90. hamarkadaren zurrunbiloan murgildu gara, eta rockak hori du, eroan egiten zaitu, lehen akordetik azken bateria kolpera. Doinuek, melodiek, giroak, kanutoek, eskuan darabiltzagun garagardoek…. dena da beltza, dena da argia, dena da kea… rockaren ilusioa.

80. hamarkada gehiegi mitifikatu da, eta gutxi goraipatu 90koan izan ditugun talde apalagoak. Rocka maite izan duen belaunaldi oso bat, errepresioa, kaleko borrokak, suspertze bat, gaztetxe berriak, errepresio gehiago, disketxeak, Internet… hori dena da 90. hamarkada niretzat. Eta pozik aitortzen dut. Bart bat batean, guzti hoiek burutik igaro zaizkidalako, buruarekin baietz baietz esaten nuen bitartean… zoragarria izan dela, gustatzen zaidala guzti hau, musika, giroa, gaua, rocka, borroka… eta askatasuna!

Kashbad itzuli dira, agur esateko. Gorka Lazkanok zelan pasatuko zituen ziegako gauak rock kontzertuak gogoratuta, zelan bizi du musikari gazte batek espetxea? pentsatzen nuen kantuen bitartean, bere irrifarreari so eginez.

Aupa zuek! ederra izan da. Mila esker.

postdata: gaur gauean Gasteizko gaztetxean jo behar dute. Eta Hala Bedik zuzenean eskainiko du, uhinetatik eta Internetik, adi beraz.

Guk ere bukatu dugu ikasturte/denboraldia. Aurrera egiteko indarra hartuko dugu orain, eta ospatzera EHZ jaialdira goaz. Asteburua Zuberoako Idauze Mendin eman, eta kontzertu piloa, hitzaldiak, antzerkisaioak, eta ondo ondo pasa ostean, itzuliko gara.

Diruaren hotsa. Musikaren norabide berria. Instrumenturik preziatuena. Ahotsak itzali dira, mikrofonoek kutxazain automatikoetan baino ez dute soinurik egiten. Argi gorriak piztu dira, baina bbk-ko iragarkikoak dira. Bideo pantailan ez da besterik ageri. Nola izan bezero. I like rock & you? How are you.

Bukatu da rocka. Hasteko dago borroka. Musika iruzurra da, eta zu dantzan zaude. This is bbklive, eta gu ez gaude bizirik, hau da gure patua. txartelgorria eskaini dizute… baina badago egon, txartel gorria zeini eskaini.

Ehundaka milioi euro, musikaren, kulturaren, ikuskizunaren… alde. Eta alde egiteko gogoa pizten zaizu. Alde egiteko, hori bai, Bilbobusa prest duzu, ea bidean gauza txarren bat okurritu eta kutxazainetako diru guztia hustu edo erreko duzun… badaezpada.

Rockarenak egin du, multinazionalak izan ziren lehenago, banketxeak orain, pelotazoa egin gura duten antolatzaileak beranduago… beti dago norbait. Taldeetako ameslariak ere, abestu eta aberastu, dena bat. Eta zer egin behar du entzuleak? Konformatu? Aldatu, kantatu, ordaintzen segi?

Rocka hilda dago, eta ez naiz ni izan. Osteguna eta ostirala Kobetamendin eman ostean, erabaki dut ez naizela berriro joango… ez dudala harako gogorik. Izarrak, nahiago zeruan ikusi….